AYKIRI

Asi bir ruhun izlerini taşıyor bedenin

Hırçın dalgalara benziyor öfken;

Belki önceleri de böyleydin

Belki  bu tavrı yeni edindin…

Birileri, hep kendileri yapmak istedi

Birileri, hep aykırı buldu seni;

Yine de sen kendin olmak istedin

Yine de sen insan kalmakta direndin…

Gün oldu, gülüp geçtin olup bitene

Gün oldu, üzüldün körleşenlere;

Umutların bir bir yıkılıp gitti

Hayallerin düş olup silinip bitti…

Arzular kurala boyun eğmese

Hayaller gerçeğe  yenik düşmese;

Mutlaka daha doyumsuz olurdu dünya

Mutlaka daha yaşanır  olurdu hayat…

Kendin olabildiğin günden beri

Sancısını yaşadın iletişimsizliğin;

Ne kendini anlatabildin

Ne kabul gördü düşlediklerin…

Belki de bu yüzden kaçtın insanlardan

Belki de bu yüzden dost buldun düşlerini…

DAĞLARA GİDELİM

Alıp başımı gitsem 
Yüce dağ başına
Uzansam 
Bir ardıç dibine
Tavşanlar zıplasa her tarafta…

Şehirler, canlılara bir kodestir gülüm
Üstümüzde beton var
Güneş, bize bir ütopya
Tıklım tıklım odalarda
Hasretiz bir insana…

Alıp başımızı gitsek seninle
Tepelere kırlara
Uzansak toprağa boylu boyunca
Bir sincap karşılasa bizi
Üstümüzde gezinse karıncalar

Şehirler, insana bir mezardır gülüm
Diri diri gömüldüğün
Çiçekler yas tutar vazolarda
Duvarlar bir gardiyan
Demir ve bakır kentin efendisi

Gel, seninle dağlara gidelim gülüm
Orman içlerine
Rüzgârlar dağıtsın saçlarımızı
Ağaçkakan, bir yuva yapsın bize
Koca çınar gövdesine…