Şairler, kelimelerin büyülü dansını yapan sanatçılardır. Onların dizeleri, duyguları ve hayalleri bir araya getirir bizi ve başka dünyalara taşır.

Şairlerin kalemlerinden doğan şiirler, insanlığın ortak hazine sandığıdır. Şairlerin her birinin kendine has bir tarzı, duygusu ve konusu vardır. Şiir insanların duygularını, düşüncelerini ve hayal gücünü ifade etmek için kullanılan güçlü bir edebi türdür. Şairler de duyguları en naif biçimde anlatan edebi sanatçılardır.

-Oğuz Tümbaş, kelimelerle dans ederek duygu ve düşüncelerini en naif biçimiyle dizelere döken şairlerimizden biridir. Kendisi büyük bir keyifle bu haftaki köşemizin konuğu.

Usta gazeteci, şair, yazar, şiire adanmış bir ömür ve sayısız kitaplar… Oğuz Tümbaş, İzmir 9 Eylül Gazetesi’nde köşe yazarıdır. Daveti üzerine gittiğim İzmir Kitap Fuarı İmza gününde, büyük bir keyifle okuduğum imzalayıp hediye ettiği, ‘Şiirgiller’ ve ‘İyi Günler Terzisi’ şiir kitaplarına sahip olmak ayrı bir gurur ve mutluluktu benim için.

-Şiirle ilmek ilmek işlenmiş yaşamınızı, şiirle sırdaşlığınızı, şiire olan sevdanızı, şiirli hayatınızı bizlerle paylaşabilir misiniz?

-Yaşam serüvenimin başlangıç tarihi 1946 Ağustos’una denk gelir. Yer yeni ilçe olan Oğuzeli’dir. Gaziantep’in yanı başında sular ve yeşillikler yurdu kasabam. İlkokul bu ilçede biter, ortaokul Ceyhan’da, Lise Urfa’da…

Şiire, yazıya bulaştığım lise yılları… 60’lı yılların başında önce yerel gazetelerde yazmaya heves ediyorum. Şiir kıskançlığım ise ağabeyim Yaşar Tümbaş’ın 1962 yılında ilk ve tek şiir kitabını çıkarmasıyla başladı dersem, inanın bana…

1965 yılında edebiyat dergilerine, hevesli bir şiir yazıcısı olarak adım attım. İstanbul’da Sanat Dünyası, Ankara’da Çele, Meltem, Defne, Ilgaz, Evrim, Sivas’ta Su…

Ankara’da Çele dergisinde Yazı İşleri Müdürüsün dediklerinde, 20 yaşından gün alıyordum. 1967 Kasım’ında beş genç arkadaş Meltem adlı edebiyat dergisini estirmeye başladık.

1975-1991 yıllarında şiire, sanata, yazına uzunca bir süre kapıları kapattığımı da belirtmeliyim.

Ne var ki şiir hiç yakamı bırakmadı; aklım hep onda kaldı. Şiir perileri, esin kuşları pencereme tıklayınca, 1991’de yeniden aşk başladı şiirle. Akköy, Alaz, Ardıçkuşu, Artemis, Aykırı Sanat, Afrodisyas Sanat, Beşparmak, İzmir İzmir, Damar, Agora, Ünlem, Mavi (Gaziantep), Deliler Teknesi, Çini Kitap, Sincan İstasyonu, Patika, Edebiyat Nöbeti, Çinikitap, Yaşam Sanat, Sarmal Çevrim, Varlık, Lacivert, Kurşun Kalem…gibi dergilerde yazdım; yazmayı da sürdürüyorum.

İzmir’de 2003’te ÜNLEM Dergisinin kuruluşunda, Yazı Kurulu’nda görev aldım. ALAZ Dergisinin editörlüğünü yaptım. TRT’de kitap programları, sanat kültür haberleri hazırladım.

-İnsanın alabileceği en büyük ödülün, yaptığı işten keyif alması, severek ve yaşamın içinde kendisiyle özdeşleşmesi, kendini ifade edebilme şekli olduğunu düşünüyorum. Sizin ödüller hakkındaki düşünceleriniz nelerdir?

-Ödüle meraklı olmadım. Sadece Urfa Lisesi’nde dönemin çok okunan dergilerinden HİSAR’ın düzenlediği Türkiye Liselerarası Şiir Yarışması’nda ödül aldığımda yaşadığım sevinci, coşkuyu unutamam.

Bir de İzmir Karşıyaka Belediyesi’nin Homeros Emek ödülünü sayabilirim. Edebiyat, sanat etkinliklerinde verilen plaketler de bir anı olarak süsler kitaplığımı.

Habercilik dalında ise İzmir Gazeteciler Cemiyeti’nin birçok ödülünü camlı dolabımdan bakar gözlerime. Aralık 2010’da Gaziantep’te Bilim Kültür, Sanat Derneği ve Mavi Edebiyat Dergisi’nin “Kent Kültürüne Katkı Büyük ödülü” nü saymalıyım elbette.

Bursa ‘da BUDEP ‘in, Çinikitap, Eliz Edebiyat ve Sarmal Çevrim dergilerinin oluşturduğu, BUDEP (Bursa Dergiler Platformu) çatısı altında düzenlenen “Bursa’dan Edebiyata Katkı” 2022 Ödülünü de unutmadım elbette.

-Gazetecilik yaşamınızdan bahsedecek olursak, hala 9 Eylül Gazetesi’nde köşe yazarlığına devam ediyorsunuz. 

-2016 Haziran’ından bu yana İzmir’de günlük yayımlanan 9 EYLÜL Gazetesinde haftada bir çarşamba günleri şiire, yazına, sanata, kültüre ilişkin yazılarımla da yazın yaşamımı sürdürüyorum.

-Kitaplarınız bir insan ömrünün özeti gibi… Her dönem insan oluşumunun, farklı dönemlerinin yansımaları. Her kitapta şairin farklı bir yansıması, farklı bir rengi ve yolculuğu çıkıyor gibi gelir bana. Şiirle ilk yolculuğunuz, ilk şiir kitabınız nasıldı? Devamı nasıl geldi?

-İlk şiir kitabım İzmir’de 1998’de Beşeri Yayınları’ndan çıktı: YÜREK SÖYLENCESİ. Sonrasında BELLEK PAZARI (Etki Y.2002), İNCE ODA (İlya Yayınları 2007) okurla buluştu. KÜŞÜM ÇINLAMASI adlı dördüncü şiir kitabım da Nezih Er Yayınları arasında 2011 yılında yayımlandı.

Biraz ara ver Oğuz dedim.  DİNGİN SÖZLER AVLUSU (Şiirden Y.2017), İYİ GÜNLER TERZİSİ (Neziher Y. 2020), ŞİİRGİLLER (Seçme Şiirler, Klaros Y. 2022), ŞİİR BOYU İZMİR (Pagos Y.) BİR RÜZGÂRIN PEŞİNDEN (Toplu Şiirler, Klaros Y. 2023) adlı şiir kitaplarını sundum dostlarıma.

Bunca yıldır çeşitli dergi ve gazetelerde yazılarını, denemelerini yayımlayan Oğuz Tümbaş, onları da kitapsız bırakır mı? Kolları sıvadım, sırasıyla OĞUZ’CA YOLCULUK (Zemge Y. 2011), YAZININ GÖNLÜYLE (Bence Y. 2016), ŞİİR YOLCUSU KALMASIN (Pagos Y.  2020), SEVGİYLE İZMİR, YAZIYLA İZMİR (Klaros Y.2022), kitaplı tarihime katıldı.

Ha bu arada bir de anı kitabımın olduğunu söylemeden geçebilir miyim?  TELAŞLI GÜNLER GEÇİDİ (Klaros Y. 2022)

2023’te ÇOCUKLAR GEÇİYOR İÇİMDEN dedim, içimdeki çocuğu şiirlerimle açığa çıkardım…

1979’dan beri sevginin adresi SEVGİ’yle evliyim; kızım SENEM, oğlum OKAN, gelinim MELİSA’yla, torunum OZAN’la yaşama özenle, umutla, şiir ve yazı sevinciyle dokunuyorum.

                                               ***

-Değerli Oğuz Tümbaş, yazmak bir tutkudur yazmayı sevenler ve yazarak hayata dokunanlar için. Yazmanın iyileştirici gücünü keşfedenler, ömür dediğimiz bu yolda, insanların duygusal ve zihinsel sağlığını olumlu yönde etkiliyor. Yazmak düşünceleri somutlaştırıyor ve anlam kazandırıyor, yani kelimelerin gücü büyük. Siz şiir ve yazma eylemi hakkında ne düşünüyorsunuz geleceğe dair projeleriniz nelerdir?

-Şiir ilk göz ağrım, tutkum, sevdam…

Yazıyı da hep sevdim. İlkin yerel gazetelerde çıktı yazılarım. 1965’ten sora da yazın-sanat dergilerinde şiir ve yazılarımı yayınlamaya başladım. Birkaç yazın-sanat dergisinin mutfağında bulundum, sorumluluk üstlendim. Şimdi de birçok dergide özellikle sanata, yazına, kitap tanıtımına ilişkin yazılarım yayımlanıyor.

Yazmak güzel bir eylem. Bunca yıldır yazıyor olmaktan, üretmekten, paylaşmaktan çok mutluyum. Eskiden kalemdi biricik yazı eylemi aracımız; sonra daktilo girdi yaşamımıza. Şimdi de bilgisayar… Tuşlara basma yeti ve gücümü, sağlığımı yitirmedikçe, belleğim beni unutmadıkça yazma eylemimi sürdüreceğim elbette.

Bugüne dek şiir, deneme, anı türünde 16 kitabım yayımlandı. En son SÖZ YAZIYA DOKUNURSA benim dergilerde yaptığım söyleşilerden oluşan bir seçki. Durumlar, koşullar elverirse belki bu yıl sonuna doğru belki 2025 başında, dergilerde benimle yapılmış söyleşilerden oluşan bir kitap daha düşünüyorum.

Yine gazete yazılarımdan bir seçki, kitap tanıtım yazılarımdan oluşan bir başka kitap gündeme gelebilir. Her ne kadar toplu şiirlerimden oluşan bir kitap yayınlamış bulunsam da taze şiirlerimin yer alacağı küçük oylumlu şiiri kitabı da gelecek zaman içinde çıkabilir.

Onun dışında haftada bir gazetede yazmak, Vefa İstasyonu adını verdiğimiz anma toplantılarımız, etkinlik ve izlencelerimiz yeni dönemde de sürecek.

Bu arada Tarihi Kemeraltı Mirkelam Han’da sürdürdüğüm “OĞUZ TÜMBAŞ İLE ŞİİR KEMERALTI’DA“ izlencesi, bir terslik olmazsa yeni dönemde de şairler ve  şiir severlerle buluşacak.

Ve değerli şairin şu dizeleriyle bitiriyorum…

İyi günler terzisi…

Resimler içindeymiş mağara duvarları

İlk insandan beri

Nice uzak olsak da dağ dağ geri

Tarih üzre çağ çağ eski

İnsan alışıkmış ruhundan

Beden dili yetkin

Akıl ve duygu

O zamanda üstesinden gelirmiş şiirin

Annem sivil bir sevgiydi

Iyi terziydi annem

Singer makinesinin başında

‘Annem ki hayriyanım’ı kasabanın

Tek göz odada

Tek gözüyle umutlu geleceğe

Gözlüğünde kır çiçekleri’

Diyen de bendim

Ne güzel girmişti şiirime

Bilmez baharları bakar körler

İyi üstüne ne var üstlenirim

Daha güzel olsun dünya

Ben iyi günler terzisiyim

Sevgiyle, hoşça ve güzelliklerle kalın…