GÜZEL DOST

Fersahlarca uzak düşsek de birbirimizden

İki ayrı bedende bir canız aslında

Kadir kıymet bilen dosta can kurban

Rüzgârlar elçiyse yakın olur uzaklar

Eşkâlimiz bir düşer suyun aydın yüzüne

Terzisi aynı değil mi insanoğlunun?

Güzele sevdası hiç bitmez ozanların

Örtüşen yüreklerde bir halaydır şiir

Rüyalarda buluşur hasret çeken gönüller

Ücra köşelerde kalsak da Allah bizimledir

Nedense nasipsizdir zalimler iyilikten yana

Ürker mi hiç aslan, çakallar bin olsa da...

Şenlensin otağın, bağın, bahçen güzel dost!

Doğru dürüst dost bulmak ne zorlu iştir

Olmazları olduran gerçek dosta gidelim

Sözü bir özü bir olmak hoştur insana

Türküsünü söyleriz hak yola gidenlerin

Umudumuz yok olmaz nice zulüm görsek de

Misafir olunan bu dünyada kardeşliktir aslolan...

Acıların acımdır, sevincinle mesudum benim güzel can dostum...

TERAZİ

Acıların gün be gün artıp
Umutların körelmeye yüz tuttuğu
O zorlu, o çetin günde
Teraziyi alarak elime
Tartmaya başladım hayatı...
Bir kefeye hayalleri koydum
Sıcaktılar yaz günleri gibi
O hayallerde
Keyfini sürdüm mutluluğun...
Öbür kefeye gerçekleri koydum
Soğuktular kış günleri gibi
O gerçeklerde
Sancısını yaşadım mutsuzluğun...
Elimde bir terazi
Tartıyordum hayatı
Gerçek, hayalin ensesinde
Neşe, hüznün pençesinde...
Zıtlıklarla doluydu hayat
Puslu bulutlar ardındaydı umut!
Terazi düşerken elimden
Şu sözler döküldü dilimden:
Bu dünyada mutlu olmayı unut
Türlü umutlarla kendini avut!