PİŞMANLIK ve ÖTESİ

Sararmış resmine ne zaman baksam

Sorgular geçmişi mahzun gözlerin…

Resminden koparak maziye aksam

Yüreğimi dağlar figan sözlerin…

Yüzünde sitemli bir gülücük var

Bir pişmanlık, belki de bir suçlayış...

Sana olan aşkım, hiç bitmedi yâr

Bir ömre bedel, o kahreden bakış…

Kaçsaydın benimle acı kaderden

Yapardık seninle özlenen toyu…

İnlemezdik böyle dertten kederden

Sürerdi bu rüya, bir ömür boyu…

Geçiyor ömrümüz tatsız ve tuzsuz

Ne yapsak beyhude, dolmadı çile…

Sen orada bahtsız, ben burda mutsuz

Mahşerde vuslatı Allah’tan dile…

SANA OLAN HİSLERİMİ

Bilmem anlatabilir mi bu şiir
Bilmem, yeter mi kelimelerin gücü
Duygularımı  ifadelendirmeye…
Öncesi ve sonrası olmayan birisiyim artık
Seninle doğdum, seninle öldüm!
Bütün sözcükleri düşünsem de bir bir
Yetmedi hiç biri tek başına
Sana olan hislerimi isimlendirmeye…
Tutku desem, değil
Arzular gelip geçici zira…
Aşk desem, yetersiz
Ölümcüldü    her sevda…
Yazgı desem, belki
Senden öncem yok çünkü
Sonramsa sensin…