SÖZ OLA

Ne çok pot kırıyoruz farkında olmadan. Bazen bir sözle bazen bir bakışla yaralıyoruz, bizi seven yürekleri. İnce davranışlar gerektirir oysaki her ilişki.
Bazen zorluyoruz karşımızdakini, kendi heveslerimiz uğruna. İpler kopma noktasına geliyor ve çoğu kez kopuyor. Kayıplarımız o yüzden artıyor zamanla. Yalnızlık kaderimiz oluyor, kendi elimizle. İnsan dünyayı sorgulayan bir varlıktır, ancak önce kendini sorgulamalı. Başkasının ufak tefek yanlışlarına karşı acımasız olmak niye? Kendi eğriliğini görmeden başkasından dosdoğru olmasını beklemek…
Bilmiyorum, farkında olmadan güzellikleri yok edip hiç istenmedik olayları yaşıyoruz. Toplum olarak birbirimize karşı davranışlarımız sonucu. Haberlere yansıyor bu korkunç tablo. Gelin birbirimizin farkına varalı çok geç olmadan. Her yürek taşıyan canlıya değer verelim. Dünyayı yaşanası bir yer yapmak için bundan sonra. Hepiniz kalın sağlıcakla.

FARKINDA OLMADAN

Ne çamlar deviriyorsun farkında olmadan
Biliyor musun benim altında kalan
Bir de beni suçluyorsun durmadan
Talan ettin yeter artık her yerimi talan
Ne zorlamalar yapıyorsun farkında olmadan
Görmüyorsun yüreğim kanayan
Hiç aldırdığın yok utanmadan
Ziyan ettin tertemiz sevdamı ziyan
Ne sorgulamalara başlıyorsun farkında olmadan
Acıtıyorsun hiç acımadan
Bir amacın var bıkmadan
Yalan ettin toz pembe dünyamı yalan