TERAZİ

Acıların gün be gün artıp
Umutların körelmeye yüz tuttuğu
O zorlu, o çetin günde
Teraziyi alarak elime
Tartmaya başladım hayatı...
Bir kefeye hayalleri koydum
Sıcaktılar yaz günleri gibi
O hayallerde
Keyfini sürdüm mutluluğun...
Öbür kefeye gerçekleri koydum
Soğuktular kış günleri gibi
O gerçeklerde
Sancısını yaşadım mutsuzluğun...
Elimde bir terazi
Tartıyordum hayatı
Gerçek, hayalin ensesinde
Neşe, hüznün pençesinde...
Zıtlıklarla doluydu hayat
Puslu bulutlar ardındaydı umut!
Terazi düşerken elimden
Şu sözler döküldü dilimden:
Bu dünyada mutlu olmayı unut
Türlü umutlarla kendini avut!

IŞITAN

Sen değil misin hep peşinde koşturan
Fırtınaya kasırgaya baş eğdirmeyen
Savrulsak da yolumuzdan ayırmayan...

Kalelerimiz düşerken bir bir
Nice acılarla kanasa da yüreğimiz
Sen değil misin gönlümüzü ferah tutan...

Fakirin ekmeği olan da sensin
Biz Mehmetlerin has katığı olan da sen
Başka da bir zenginliğimiz yok zaten...